Eski Japonca, Japonya'nın tarihî dönemleri boyunca konuşulan dil ve yerel lehçelerin tarihi bir seyri olarak tanımlanabilir. Bu dönemler arasında Kofun Dönemi, Asuka Dönemi ve Nara Dönemi bulunmaktadır.
Eski Japonca, modern Japoncadan büyük ölçüde farklıdır. Eski Japonca yazı sistemleri, Çince karakterlerin Japonca okunuşunu yansıtan Kanji ve yerel Japon lehçelerinin fonetik okunuşu olan Kana'yı içermektedir.
Eski Japonca sözcük dağarcığı, doğal çevre, insan faaliyetleri ve hayvanlar gibi günlük hayatla ilgili konulara odaklanmıştır. Eski Japonca aynı zamanda şiirsel bir dildi ve hikâyeler, efsaneler ve destanlar gibi edebi eserlerde sıkça kullanıldı.
Eski Japoncanın modern Japoncaya dönüşümü, 8. yüzyılda Çin'den getirilen yazı sistemleri ile birlikte başladı. Bu süreç, Japon dilinde Çince atasözleri, dinî metinler ve felsefi kavramların kullanılmasıyla da beslendi.
Bugün, modern Japonca hala eski Japoncadan izler taşımaktadır ve dilin tarihî kökleri hâlâ birçok Japon kelimesinin anlaşılmasında önemli bir faktördür.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page